BİR ÜNİVERSİTE SINAVINA GİDİŞ ÖYKÜSÜ

Herkesin bir sınav öyküsü vardır, ama bizim gidişlerimizden bir değil birkaç öykü çıkıyor.

Ev ahalisi (andropozlu bir baba, menapozlu bir anne, ergen bir kız evlat, andropoza girmek üzere bir köpek, menapozu ezip geçmiş ve kuyruğu hala dik  bir kedi) olarak zaten haftalardır bu maratona hazırlanıyorduk biz. Ama elbette bir gün öncesinden de bazı hazırlıklar gerekiyordu. Mesela sınav Pazar günü ya, cumartesinin nasıl geçirileceği konusunda değişik görüşler oluştu hemen. Buyrun diyaloglar :)

Anne: Cumartesini evde geçiriyorsun ..otur kalk yap bişeyler ama evde dur tamam mı çocuğum !

Çocuk: Ne evi yaaa..ben gece nasıl uyuycam yorulmazsam ala alaaa..ben cumartesi çıkarım başka da bişey demiyorum tamam mı anneeee !

Anne: Kafayı mı kırdın sen baaa..adamlar bas bas bağırıyo evde dinlenin diyeee..hem sen nereye gideceksin ki cumartesi cumartesi???

Çocuk: Ben çankayaya gitcem ve gitar şeysi bakcam!

Anne : Neysi??

Çocuk: askısı işte!

Anne: Askı mııı?? Cumartesiye mi sıkıştı şimdi bu askı hıı..hem de Çankaya haaa..bi de sınav öncesi hööö?? …………….ne bb..k yersen ye ala alaaa…

Baba: (Kısık ve ara bulucu bir sesle) Tamam yaa bırak gitsin çocuk..dolansın acık kafa dağıtsın….

Anne: bak bakkk..ne kadar rahat adamsın sen yaaa..sen doğurmadın ya ondan!!

Annenin İç sesi: .Gitsinmiş..pıhhh..zaten her seferinde aynı şey! Gitsin, yapsın, bişey olmaz, gençtir, şeydir, şudur ve budur işte..ya abuk subuk bi şeyler yer de mideyi bozarsa, ya çok yorulup yığılırsa, ya araba geçerse, ya uçak inerse tepesine, ya şu ya bu ya du ya su ya cu ya guuu…!!

Ve kısa bi aradan sonra annenin dış sesi: sen karışmasana ala alaaa, sana ne ayrıca benimle onun arasında bi mesele bu!!

Çocuk: Ben gidiyorum..(çattt kapı sesi ve son)

Meselenin ben ve benim aramda olduğu gerçeğini böylelikle kapattıktan sonra, meselenin ben ve baba arasında serpilip gelişen kısmı, iki saatte bir boşanıp tekrar birleşmelerle devam edip gider..merak edenler için yani: )

Ama her mücadelenin bir de akşamı vardır..hani herkesin kaçacak bir deliği kalmayıp da o ev denilen yere girildiğinde oluşan şey yani. Cumartesi gecesi iplerin artık ananın elinde olması hali..yani…he hehe:) Buyrun akşam diyalogları..

Anne: hadi bakalım koy komik bişey de seyret..hem gevşersin hem de uyursun kolayca çocuğum..

Çocuk. Tımam..ne seyretsem ki…

Anne: Cem yılmaz seyret..hem komik hem akıllı işte herif.

Çocuk: Ben şahan alaydım…

Anne:……(içinden) ne b..k yersen ye alam yaaa!

Anne:…….(dışından) oluurrr..

Annenin aklına hemen acil durum replikleri gelir.

Anne: senin her şeyin hazır mı..formlar belgeler filan.

Çocuk: ne lazım kiii..sen doldurmuştun ya işte bişeyler yaa

Anne: (İç ses yine yeniden) kafayı kırmış yaaa..insan bilmez mi ne lazım..insan kalkıp bakmaz mı ne lazım..insan merak etmez mi ne lazım..insan şey etmez mi hiç ne lazımmm!!!

Anne: (dış ses) bi kalkıp bak bakim internetten………………hadi diyorum yaaaaa!!!

Çocuk: tamam yapcamm..bi Dakka şurda şey ediyorum ala alaaa!!

Anne: hafifçe söylenerek…kafayı kırmış bu yaaa..cık cık cıkkk.

Çocuk içerdeki odasından gelir ve aynanın karşısına geçerek anneye sorar.

Çocuk: yarın bunu mu giysem acıbaaa..nası oldu ?

Anne: (içerden içerdennn)..kafayı kırmış bu kafayı kırmış buuu kafayı kırmış buuuu…..

Anne Dışardan dışardan…rahat bişey giyseydin?

Çocuk: sınavdan sora parti var ve ben rahat değil güzel olmak istiyorum..NEDEN BENİ ANLAMIYOSUN YAAAAA..HER SEFERİNDE AYNI ŞEYİ YAPIYOSUNNN!!! BEN SANA NE SORUYORUM SEN NE DİYOSUNNNN!!! ÇİRKİN Mİ GİDEYİM PARTİYEEE, ÖYLE Mİ YANİİİİİ..HHUFUL……HYJDTFUI……RSET.H…JH…..diye söylenerek odasına gider..

Anne: kafayı kırmış bu.. kırmış kafayııı bu..bu kafayı kırmış……………………..ne b..k yersen ye ala alaaaaaa..ben senin için söylüyorum yaaaaaa!!!

Baba: ne oluyor?

Anne: ne dedin!!

Baba: ne bağrışıyosunuz diyorum…

Anne: kafayı kırmış bu da..bu da kafayı kırmışşşş..kırmış bu da kafayıııı..YOK BİŞEY!

Çocuk yirmisekizinci kıyafet denemesinden sonra internete girer..şu lazımmış bu lazımmış bulur. Her şey dosyasına konur ve sıra film izlemeye gelir..zaten film izlerken de hatlar kopar ve gece sukunete kavuşur. )

SINAV SABAHI

Baba sabah kalkar dal sarkar..baba kahvaltıyı hazırlarken ve sabah 5 te yatmış olan anne evde bir yerlerde olduğuna emin bile olmadığı kendini bulmaya çalışırken…aynanın karşısına geçmiş ve oradaki kendini beğendiği belli olan çocuk sorar..

Çocuk: nasıl oldummm? : )

Baba: çok iyi çok iyi …hadi ama kahvaltıya yaaaa..

Anne: ……………

Çocuk: silgi ve su almam lazım yoldan unutmayın haa

Baba: (aniden ve hiç beklenmedik bir konuda adama sinir gelir) ….YAAA BU NASIL MANTIK YAAAA..BİN TANE SİLGİN YOK MU SENİNN!!! SINAV SABAHI SİLGİ Mİ ALINIR BEN ANLAMIYORUM SİZİN İŞLERİNİZİİİİİ…KALKTIM SABAH SABAH KAHVALTIYI HAZIRLADIM Kİ ERKEN ÇIKALIM DİYEEE..NE SİLGİSİ BU..NE DALI NE KALKARI..ANLAMADIM BİŞEYYYY!!! BEN HAZIRIM KARDEŞİM..HAZIR OLAN GELİR TAMAM MI !!

Çocuk: iyi..sen git o zaman sınava baba…

Anne: (içinden).hmm..iyi fikirdi kabul etmek lazım ki..

Anne: (dışından..bi sakin bi sakin) silgi mi lazım..alırız yoldan.

Baba:Hah.. bulursunuz açık bi yer..sabah sabah herkes de bizi bekliyodu aman da silgi mi lazım mış diye..

Anne: (kendinden bi emin bi emin) açıktır açık..buluruz..

Çocuk: (aynanın karşısından cevap verir) bulamazsak var bi kaç silgim iyi olan, onları götürürüm.

Anne ve baba: (içerden) kafayı kırmışım ben..kafamı kırmışım ben…kafamı şey ediym..

..

Baba bir süre sonra kurtlanmaya ve aman diyim, sinir yapmaya başlar..

Baba: Ben arabaya iniyorum……..(siz de inin bi zahmetin daha narin ifadesi yani)

ARABA FASLI

baba: geç kaldık…

Çocuk:…………(walkmeniyle oynar)

Anne: (bi sakin bi sakin) kalmayız kalmayız..otoyoldan gidiyoruz ala alaaaa

Baba: TABEEE..YAAA SINAV GÜNÜ BU..ARABANIN LASTİĞİ PATLARR, YOLDA KAZA OLURRRR..UÇAK DÜŞERRRR..DENİZ TUTARRR..DAL SARKAR FALAN ALA ALAAAA..NE RAHATSINIZ YAAAAAA

Çocuk: (walkmaniyle oynarken) aferim baba yani..söyle de çağır yaniii..

Baba: HAH İŞTEE TAMAM ÖĞRENMİŞİNİZ BİŞEY SOKUP SOKUŞTURUN HER YEREEE !!! BEN ÇAĞIRMIYORUM..BUNLAR HAYATIN GERÇEKLERİ TAMAM MI !!!

Anne: (içinden) aferim be kızıma..öğrenmiş vallaaa helal kıs sana : )

Çocuk: babaaa dur şurda da bana su al

Baba: para verdim ya sana in al gel..bekliyorum ben burada. (der..ve az ilerdeki kitapçıya doğru arabayı sürer..

Anne: NEREYE GİDİYOSUN SEN YAAA ??

Baba: az ilerde bekleriz ya onu..kitapçıda.

Anne: NE SAÇMA ŞEYLER YAPIYOSUN SEN BU SABAH ARKADAŞ !! NEREYE YAA KIZI ALALIM BERABER GİDERİZ ACELEMİZ Mİ VARRR !!

Baba: DURAKTA DURMUŞUZZZ ARKADAN OTOBÜS SIKIŞTIRIYOOO..SEN NE KARIŞIYOSUN BEN ARABA KULLANIRKENNN..HEP BÖYLE YAPIYOSUN KARIŞMA DİYORUM YAAAAAA !!!

Anne: hıh..geldi.

Bu arada.. Kitapçı mı..kapalıydı. )

Baba: HADİ BAKALIM..BUYRUN İŞTEE !!

Anne ve çocuk: hıf………………………….

Sınava girilen okullar önceden gidip görülüyor ama bu bi daha gittiğinde şıp diye bulmaya yetmiyor.

Baba ara yollara girdiğimizde çocuğa dönüp sorar..

Baba: buradan mı gitmiştik geçen sefer..

Çocuk: (walkmaniyle oynarken) …buradan buradan..

Anne: ne oldu yaaa..kaybolduk mu!!

Baba: yok..buralardan bi yerlerden geçmiştik hatırlıyorum..

Çocuk: (walkmaniyle oynarken) ben de..

Anne: iyi…….

Az gidip uz gittikten sonra…

Baba: yok yok..şimdi hatırladım şurdan döncez şimdi..biraz fazla yol yapmış olduk ama ben doğru yolu hatırladım..

Çocuk: (walkmaniyle oynarken): öyle mi..iyi.

Anne: iyi…..

İyiliklere vesile olsun bilgisiyle yinelenen bu “iyiler” harbiden  işe yarıyor ve biz okulu buluyoruz..tek sorun okul önünde bizim gibi sınava çocuk getirmiş olan binlerce ama binlerce araba arasına düşmüş olmak..

Baba: siz çıkın..ben sizi korurum..

Anne: hö?

Çocuk: hadi anne yürüüü..GEÇ Mİ KALDIK YAAAA!!

Anne: (içinden içinden) ahaa..yavrımın aklı başına geldi şükürler olsun..şükürler olsun..

Anne: (dışından dışından) yok çocuğum..sizi erken çağırıyolar..yoksa sınava daha var yani..

Çocuk: haaa..iyi..babam nerde?

Anne: gelicek yavrım..o kendini bu kutsal sınav için feda etti..

Çocuk: haaa..iyi..

Yine iyiliklere vesile olsun diyerek çocuğu sınav kuyruğuna soktuk..arkadaşlarıyla kütlesel olarak o kapıdan içeri girdi ve biz de birinci raund için ohhhh…çektik.

Anne: biraz duralım şurda..belki bişeye ihtiyacı olur falan bizi görebilsin inerse aşağı..

Baba: tamam ..amma esiyo yaaa..güneşe çıkalım o zaman acık.

Anne: tamam..aha şurdaki güneşe çıkalım ama..görünelim yani.

Zaman ilerler..ilerler..ve ilerler..

Baba bu ilerleyen zaman boyunca heyecanını hala kaybetmez..

Baba: ben üşüdüm yaa…

Anne: git arabaya o zaman..ben nöbet tutarım burada.

Baba. Yok..ben dingonun (bizim köpeğin) battaniyesini alıp geleyim bi..

Anne: tımammm..

Az sonra..

Baba: karnım acıktı benim…

Anne: git şu kantinden ye o zaman..ben nöbet tutarım burada..

Baba: timam..

Az sonra..

Baba: benim çişim geldi..

Anne: git şuraya bırak gitsin..ben nöbet tutarım burada…

Baba: yok artık !!

Anne: EE YOK ARTIK TABEEE..NE BU YAAA ACIKTIM ÇİŞİM GELDİ ŞEYİM ŞOOLDU..AAAAAAAA !!! ÇOCUK GİBİ…

Baba: hıf…..

Anne: hıf tabe…..otur oturduğun yerde!

SINAV SONU

Ve nihayet sınav sonu gelir..herkes çocuğunu beklemektedir kapı önünde. Biz de tabe.

Anne: bu benim kızımsa 15 dak önce çıkar gelir..bak sölemedi deme..

Baba: yok yok..o babasının kızı..sonuna kadar kalcak bak gör..

Yan taraftaki adam: O benim kızım..

Biz: hö???

Adam: şaka ..şaka yani…..

Biz: …………….

Anne: sormayalım bak nasıl geçti falan diye..bitti gitti işteee alalım kızı gidelim şöle bi rahatlasın diyorum.

Baba: evet evet..sormayalım.

Sınavı eşim kazandı..o babasının kızı çıktı ve sınavın cıcığına kadar kaldı içerde..çok bozuldum: ) Kapıdan şaşkın, yorgun ama gülerek bize doğru geldi..

Ben: çeksene şunun fotografını..ÇEKSENE DİYORUM SANAAA YAAAA…

Baba: Yaa çekerken anı kaçırıyorum ben..

Anne: İKİ ŞEYİ Bİ ARADA YAPAMIYOMUSUN ALAM YAAA..VER BANAA!!

Çocuk: naberr şekerleerrrr: )))

Biz: iyi iyi..

Baba: nasıl geçti şekerrrr. )) ??

Ben: hö??

Çocuk: iyi iyiii..siz naptınız yaaa

Ben: hıf yaptık çocuğum…

Çocuk: iyi iyiii :)

Biz: evet evet..iyi….

İşte böyle bir sınav aşamasını da bi dolu iyiyle atlattık..darısı tüm dostların başınaaa : ))

16 nisan 2010